بیزینس کوچینگ و کوچینگ اجرایی راه حل های برای 7 بیماری مدیریتی

امروزه از بیزنس کوچینگ و کوچینگ اجرایی برای دنیای پیچیده ی تجارت برای سلامتی سازمان استفاده می کنند،  در سازمان ها برای بقا و پیشرفت مداوم، نیازمند رهبری و مدیریتی کارآمد هستیم. با این حال، مسیری که به سوی موفقیت سازمانی منتهی می شود، مملو از چالش ها و موانعی است که می توانند حتی قوی ترین سازمان ها را نیز از پای درآورند. دکتر ادوارد دمینگ، پدر مدیریت کیفیت، در خلال تحقیقات و تجربیات خود، هفت بیماری مهلک را شناسایی کرد که می توانند به مثابه ی سم مهلک، حیات سازمان را به خطر اندازند.

1. فقدان هدف ثابت:

همانند کشتی بدون ناخدای ماهر، سازمانی که فاقد هدف و جهت گیری مشخص باشد، در دریای مواج تصمیمات و اقدامات سرگردان خواهد شد. فقدان هدف، قطب نمای لازم برای تصمیم گیری های استراتژیک و هدایت تلاش های جمعی را از بین می برد و در نهایت به اتلاف منابع، سردرگمی کارکنان و ناکارآمدی کلی سازمان منجر خواهد شد.

بیزینس کوچینگ: به رهبران سازمان کمک می کند تا با وضوح و شفافیت، اهداف بلندمدت و کوتاه مدت را تعریف و تبیین کنند.

کوچینگ اجرایی: به تیم های مدیریتی در ایجاد برنامه های عملی و استراتژی های کلیدی برای دستیابی به اهداف کمک می کند.

2. تمرکز بر بازرسی در انتهای خط:

اتکا به بازرسی در انتهای خط، حکم بستن دروازه اصطبل پس از فرار اسب ها را دارد. در این رویکرد معیوب، محصولات تنها پس از تکمیل، مورد بازرسی و کنترل کیفی قرار می گیرند. این روش ناکارآمد، نه تنها از هدر رفتن منابع و زمان در تولید محصولات معیوب جلوگیری نمی کند، بلکه هزینه های اضافی ناشی از فرآیندهای اصلاحی و اسقاط محصولات را نیز به دنبال خواهد داشت.

بیزینس کوچینگ: فرهنگ پیشگیری را در سازمان ترویج می کند و بر روی فرآیندهای بهبود مستمر (CIP) تمرکز دارد.

کوچینگ اجرایی: به تیم های عملیاتی در شناسایی و اصلاح ریشه ای علل نقص و ضایعات کمک می کند.

3. جستجوی اعداد و ارقام کوتاه مدت:

فریب آمار و ارقام فریبنده ی کوتاه مدت، می تواند سازمان را از مسیر درست منحرف کند. تمرکز صرف بر سود و منافع آنی، بدون توجه به پیامدهای بلندمدت، تصمیمی خطرناک و غیرمسئولانه است. این رویکرد کوتاهsighted می تواند منجر به نادیده گرفتن سرمایه گذاری های ضروری در تحقیق و توسعه، تضعیف رضایت مشتریان و از دست دادن سهم بازار در بلندمدت شود.

بیزینس کوچینگ: به رهبران سازمان کمک می کند تا دیدگاه بلندمدتی داشته باشند و تعادل بین اهداف کوتاه مدت و بلندمدت را ایجاد کنند.

کوچینگ اجرایی: به تیم های مدیریتی در تحلیل داده ها و اتخاذ تصمیمات مبتنی بر شواهد کمک می کند.

4. مدیریت بر اساس ترس:

فضای سازمانی آغشته به ترس و اضطراب، بستری نامناسب برای شکوفایی خلاقیت، نوآوری و تعهد کارکنان است. مدیریت بر پایه ی ارعاب و تهدید، روحیه ی کارکنان را تضعیف می کند، گردش مالی را افزایش می دهد و در نهایت به ناکارآمدی و رکود سازمانی منجر خواهد شد.

بیزینس کوچینگ: به ایجاد فرهنگ اعتماد و احترام در محل کار کمک می کند.

کوچینگ اجرایی: به رهبران در توسعه مهارت های ارتباطی و رهبری مؤثر کمک می کند.

5. جابجایی سالانه در پست های مدیریتی:

ثبات و انسجام در مدیریت، از ارکان اساسی موفقیت هر سازمانی است. جابجایی های مکرر مدیران در سطوح مختلف، علاوه بر ایجاد بی ثباتی و سردرگمی، مانع از شکل گیری روابط بلندمدت، انتقال دانش و تجارب ارزشمند و پیاده سازی برنامه های بلندمدت خواهد شد.

بیزینس کوچینگ: به رهبران در توسعه برنامه های جانشینی و پرورش استعدادها کمک می کند.

کوچینگ اجرایی: به مدیران در انتقال دانش و تجارب خود به جانشینانشان کمک می کند.

6. تمرکز صرف بر آمار و ارقام:

در دنیای پیچیده ی تجارت، اتکا به آمار و ارقام به تنهایی کافی نیست. غرق شدن در اعداد و غفلت از سایر عوامل کلیدی مانند کیفیت محصولات، رضایت مشتریان، تعهد کارکنان و فرهنگ سازمانی، تصویری ناقص و گمراه کننده از وضعیت واقعی سازمان ارائه می دهد و مانع از تصمیم گیری های درست و اصولی خواهد شد.

بیزینس کوچینگ: به رهبران در درک و استفاده از معیارهای غیرمالی مانند رضایت مشتریان، تعهد کارکنان و فرهنگ سازمانی کمک می کند.

کوچینگ اجرایی: به تیم های مدیریتی در ایجاد سیستم های اندازه گیری جامع و متعادل کمک می کند.

7. نادیده گرفتن آموزش :

سرمایه گذاری در آموزش و توسعه ی منابع انسانی، از جمله ی مهم ترین وظایف هر سازمان موفق است. کارکنان آموزش دیده و ماهر، ستون های اصلی پیشرفت و نوآوری هستند. نادیده گرفتن این امر حیاتی، به معنای از دست دادن فرصت ها، افزایش ضایعات و ناتوانی در رقابت در دنیای پویای تجارت خواهد بود.

بیزینس کوچینگ: به رهبران در شناسایی نیازهای آموزشی و توسعه برنامه های آموزشی مناسب کمک می کند.

کوچینگ اجرایی: به مدیران در مربیگری و راهنمایی کارکنان خود برای ارتقای مهارت ها و دانش آنها کمک می کند.

نتیجه گیری:

هفت بیماری مهلک مدیریت، که توسط دمینگ تشریح شده اند، زنگ خطری برای مدیران و رهبران سازمان ها به شمار می روند. توجه به این چالش ها و تلاش برای غلبه بر آنها، گامی اساسی در جهت ایجاد یک فرهنگ سازمانی پویا، کارآمد و مبتنی بر کیفیت است. با اتخاذ رویکردی جامع و بلندمدت به مدیریت، سازمان ها می توانند بر این موانع غلبه کرده و مسیری روشن و هموار برای دستیابی به موفقیت های پایدار و چشمگیر هموار کنند.