8 صلاحیت کوچینگ ICF ویرایش Nov 2019

صلاحیت اول ICF – رعایت اصول اخلاقی کوچینگ

 تعریف: اخلاق کوچینگ و استانداردهای کوچینگ را کوچ درک می کند و به طور مداوم به کار می برد.

1. راستگویی و صداقت شخصی را در تعامل با مراجعان، حامیان مالی و ذینفعان مربوطه نشان می دهد.
2. نسبت به هویت، محیط، تجربیات، ارزش ها و باورهای مراجعان حساس است.
3. از زبان مناسب و محترمانه برای مراجعان ، حامیان مالی و ذینفعان مربوطه استفاده می کند.
4. از منشور اخلاقی ICF پیروی می کند و از ارزش های اصلی حمایت می کند.
5. محرمانه بودن اطلاعات مراجع بر اساس توافقات ذینفعان و قوانین مربوطه را حفظ می کند.
6. تمایز بین کوچینگ، مشاوره، روان درمانی و سایر حرفه های حمایتی را حفظ می کند.
7. در صورت لزوم، مراجعان را به سایر متخصصان پشتیبانی ارجاع می دهد.

صلاحیت دوم ICF – عملکرد بر اساس طرز تفکر کوچینگ

تعریف: ذهنیتی باز، کنجکاو، منعطف و مراجع محور را ایجاد و حفظ می کند.

1. تصدیق می کند که مراجعان مسئول انتخاب های خود هستند
2. به عنوان کوچ درگیر یادگیری و توسعه مداوم است
3. یک تمرین بازتابی مداوم را برای تقویت کوچینگ ایجاد می کند
4. از تأثیر بافت و فرهنگ بر خود و دیگران آگاه است و نسبت به آن باز است
5. از آگاهی از خود و شهود خود برای سود رساندن به مراجعان استفاده می کند
6. توانایی تنظیم احساسات فرد را توسعه داده و حفظ می کند
7. از نظر ذهنی و عاطفی برای جلسات آماده می شود
8. در صورت لزوم از منابع خارجی کمک می گیرد

صلاحیت سوم ICF – تنظیم و حفظ توافقنامه

تعریف: با مراجع و ذینفعان مربوطه شریک می شود تا توافقات روشنی در مورد رابطه کوچینگ، فرآیند، برنامه ها و اهداف ایجاد کنند. توافق نامه هایی را برای درگیری کلی کوچینگ و همچنین برای هر جلسه کوچینگ ایجاد می کند.

1. توضیح می دهد که کوچینگ چیست و چیست و فرآیند را برای مراجع و ذینفعان مربوطه شرح می دهد
2. در مورد اینکه چه چیزی در رابطه مناسب است و چه چیزی مناسب نیست، چه چیزی ارائه می شود و چه چیزی ارائه نمی شود و مسئولیت های مراجع و ذینفعان مربوطه به توافق می رسد.
3. در مورد دستورالعمل‌ها و پارامترهای خاص رابطه کوچینگ مانند تدارکات، هزینه‌ها، زمان‌بندی، مدت زمان، خاتمه، محرمانه بودن و گنجاندن سایرین به توافق می‌رسد.
4. با مراجع و ذینفعان مرتبط برای ایجاد یک برنامه و اهداف کلی کوچینگ شریک می شود
5. برای تعیین سازگاری مراجع و کوچ با مراجع شریک می شود
6. با مراجع شریک می شود تا آنچه را که می خواهند در جلسه انجام دهند شناسایی یا مجدداً تأیید کنند
7. با مراجع شریک می شود تا مشخص کند که مراجع به چه چیزی نیاز دارد تا به آنچه می خواهد در جلسه به آن بپردازد یا حل و فصل کند.
8. با مراجع شریک می شود تا معیارهای موفقیت را برای آنچه مراجع می خواهد در تعامل کوچینگ یا جلسه فردی به دست آورد تعریف یا تأیید کند.
9. برای مدیریت زمان و تمرکز جلسه با مراجع شریک می شود.
10. به کوچینگ در جهت نتیجه مطلوب مراجع ادامه می دهد مگر اینکه مراجع خلاف آن را نشان دهد.
11. با مراجع شریک می شود تا رابطه کوچینگ را به گونه ای پایان دهد که تجربه را ارج نهد.

صلاحیت چهارم ICF – ایجاد و توسعه و اعتماد

تعریف: برای ایجاد یک محیط امن و حمایتی که به مراجع امکان می دهد آزادانه اشتراک گذاری کند، با مراجع شریک می شود. رابطه احترام و اعتماد متقابل را حفظ می کند.

1. به دنبال درک مراجع در چارچوب خود است که ممکن است شامل هویت، محیط، تجربیات، ارزش‌ها و باورهای او باشد
2. به هویت، ادراکات، سبک و زبان مراجع احترام می گذارد و کوچینگ خود را با مراجع تطبیق می دهد.
3. استعدادها، بینش و کار منحصر به فرد مراجع در فرآیند کوچینگ را به رسمیت می شناسد و به آن احترام می گذارد.
4. حمایت، همدلی و نگرانی را نسبت به مراجع نشان می دهد
5. بیان احساسات، ادراکات، نگرانی ها، باورها و پیشنهادات مراجع را تایید می کند و از آن حمایت می کند.
6. باز بودن و شفافیت را به عنوان راهی برای نمایش آسیب پذیری و ایجاد اعتماد با مراجع نشان می دهد

صلاحیت پنجم ICF – حضور و توجه کامل

تعریف: کاملاً آگاه است و در کنار مراجع حضور دارد و از سبکی باز، منعطف، مستدل و مطمئن استفاده می کند.

1. متمرکز، مراقب، همدل و پاسخگو به مراجع باقی می ماند
2. در طول فرآیند کوچینگ کنجکاوی خود را نشان می دهد
3. احساسات فرد را برای حضور در کنار مراجع مدیریت می کند
4. اعتماد به نفس خود را در کار با احساسات قوی مراجع در طول فرآیند کوچینگ نشان می دهد
5. در فضای ندانستن کار کردن راحت است
6. فضا را برای سکوت، مکث یا تأمل ایجاد می کند یا اجازه می دهد

صلاحیت ششم ICF – گوش دادن فعال

تعریف: تمرکز بر آنچه مراجع است و نمی گوید برای درک کامل آنچه در متن سیستم های مراجع منتقل می شود و برای حمایت از ابراز خود مراجع.

1. زمینه، هویت، محیط، تجربیات، ارزش ها و باورهای مراجع را در نظر می گیرد تا درک آنچه را که مراجع در حال برقراری ارتباط است افزایش دهد.
2. برای اطمینان از وضوح و درک، آنچه را که مراجع ابلاغ کرده است منعکس یا خلاصه می کند
3. تشخیص می دهد و می پرسد که چه زمانی چیزهای بیشتری در ارتباط با مراجع وجود دارد
4. به احساسات مراجع، تغییرات انرژی، نشانه های غیرکلامی یا سایر رفتارهای مراجع توجه می کند، تأیید می کند و بررسی می کند.
5. کلمات، لحن صدا و زبان بدن مراجع را برای تعیین معنای کامل آنچه در حال برقراری ارتباط است، ادغام می کند
6. به روند رفتارها و احساسات مراجع در طول جلسات توجه می کند تا تم ها و الگوها را تشخیص دهد.

صلاحیت هفتم ICF – برانگیختن آگاهی

تعریف: بینش و یادگیری مراجع را با استفاده از ابزارها و تکنیک هایی مانند پرسش قدرتمند، سکوت، استعاره یا قیاس تسهیل می کند.

1. هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی ممکن است مفیدتر باشد، تجربه مراجع را در نظر می گیرد
2. مراجع را به عنوان راهی برای برانگیختن آگاهی یا بینش به چالش می کشد
3. سوالاتی در مورد مراجع می پرسد، مانند طرز تفکر، ارزش ها، نیازها،
4. خواسته ها و باورها
5. سوالاتی می پرسد که به مراجع کمک می کند فراتر از تفکر فعلی خود را کشف کند
6. از مراجع دعوت می کند تا بیشتر در مورد تجربه خود در لحظه به اشتراک بگذارد
7. توجه می کند که چه چیزی برای افزایش پیشرفت مراجع کار می کند
8. رویکرد کوچینگ را در پاسخ به نیازهای مراجع تنظیم می کند
9. به مراجع کمک می کند تا عواملی را که بر الگوهای فعلی و آینده رفتار، تفکر یا احساسات تأثیر می گذارد، شناسایی کند
10. از مراجع دعوت می کند تا در مورد اینکه چگونه می توانند به جلو حرکت کنند و آنچه که مایل یا قادر به انجام آنها هستند ایده ایجاد کند
11. از مراجع در قالب بندی مجدد دیدگاه ها پشتیبانی می کند
12. مشاهدات، بینش ها و احساسات را بدون دلبستگی به اشتراک می گذارد که پتانسیل ایجاد یادگیری جدید برای مراجع را دارد.

صلاحیت هشتم ICF – تسهیل رشد مراجع

تعریف: با مراجع شریک می شود تا یادگیری و بینش را به عمل تبدیل کند. استقلال مراجع را در فرآیند کوچینگ ارتقا می دهد.

1. با مراجع کار می کند تا آگاهی، بینش یا یادگیری جدید را در جهان بینی و رفتارهای او ادغام کند
2. برای طراحی اهداف، اقدامات و اقدامات مسئولیت پذیری که یادگیری جدید را ادغام و گسترش می دهد، با مراجع شریک می شود
3. استقلال مراجع را در طراحی اهداف، اقدامات و روش‌های پاسخگویی تأیید می‌کند و از آن حمایت می‌کند
4. از مراجع در شناسایی نتایج بالقوه یا یادگیری از مراحل اقدام شناسایی شده پشتیبانی می کند
5. مراجع را دعوت می کند تا چگونگی حرکت رو به جلو، از جمله منابع، پشتیبانی و موانع احتمالی را در نظر بگیرد
6. با مراجع شریک می شود تا یادگیری و بینش را در جلسات یا بین جلسات خلاصه کند
7. پیشرفت و موفقیت مراجع را جشن می گیرد
8. برای بستن جلسه با مراجع شریک می شود